Almeerderhout

Als je hier staat, zou je het niet zeggen.

Maar,
dit bos ligt meer en meer
midden in de stad.

Almere ontwikkelt zich.

En rondom het Almeerderhout komen
steeds meer woningen en woonwijken.

Wat ooit aan de rand van de stad lag,

komt meer en meer echt in
het hart van de stad te liggen.

En dat betekent — verwachten wij — dat het bos
ook veel intensiever gebruikt gaat worden.

Dat is ook een reden om goed na
te denken over hoe je dat gebruik
in goede banen kunt leiden.

En hoe je mensen mooi de kans kunt geven
om hier aan de ene kant te recreëren,
en van de natuur te genieten.

En aan de andere kant
die natuur juist de plek geven waar
die recht op heeft.

Want ook dat is een voorwaarde
voor ons bestaan in de stad.

Dat is vanuit de gemeente eigenlijk
een heel belangrijk motief
om na te denken over het Almeerderhout.

En daar samen met Staatsbosbeheer
een plan voor te maken
voor de ontwikkeling van het bos.

Maar wat is jullie motief om
daar aan mee te doen, Wout?

We zien daar een prima voorbeeld
van om ons heen.

We zijn hier bij een vak essen.

En in 50 jaar tijd hebben we hier
een pioneerbos van de grond gekregen.

Op een polderbos manier.

Dat betekent dus vakken met
eentonige soorten.

En van die 1400 hectare is een kwart,

dus 350 hectare met essen aangeplant.

Die zijn nu allemaal met essentaksterfte
aan het afsterven.

Dat beketent dus dat we daar
wat mee moeten.

Op het moment dat jij deze ontwikkelingen
aan de stedenbouwkundige kant
en de stadskant, de Almeerse kant, beschrijft
zien we daar in ook meteen
een mogelijkheid om juist
op die plekken versneld invulling
aan te geven.

Het heeft een hele mooie aanleiding om
van dat eenvormige pionierbos,
zeg maar meer en meer,
het bos te maken van de toekomst.

Eigenlijk komt de levensfase van het bos
samen met de levensfase van de stad.

Helpt het nou ook om ons als stad
met het bos als samenleving
toe te rusten op de uitdagingen
die ons te wachten staan op het
gebied van klimaatadaptatie?

Ik weet heel goed dat
de ambitie van Almere
is om de groenste stad van Europa te worden.

Je hebt hier nu ook de kans
om allerlei andere uitdagingen,
problemen met het verlies
van de biodiversiteit,
er moet meer water vastgehouden worden
want we krijgen steeds meer wateroverlast.

Al dat soort zaken kunnen we
hier ook meteen in meenemen.

We willen duurzamer en we willen dus
ook grondstoffen kunnen leveren,
die de Almeerders voor hun huizen
en tuinen kunnen gebruiken.

Dat kan allemaal in dit bos met
deze omvorming een plek krijgen.

We maken van deze bedreiging
meteen een kans om ons
voor te bereiden op de toekomst
en alle uitdagingen die
daarbij zitten.

Hoe gaan we dat nou samen
met de stad doen?

Want Almere is een veelvormigheid
van mensen.

Heel veel verschillende belangengroepen
en bevolkingsgroepen.

Heb jij een idee hoe wij die
hier goed bij kunnen betrekken?

Nou, ik denk dat het zal gaan
in dezelfde gelijdelijkheid
waarmee Staatsbosbeheer dat bos
naar zijn hand gaat zetten.

We hebben een bosdialoog gehouden
waarbij we mensen hebben gevraagd:
wat zijn nou jouw wensen
voor het bos?

Wat zijn de dingen waar
jij je druk om maakt?

Als je hoort dat we er mee
aan de slag gaan.

Op basis daarvan hebben we
ons grote plan gemaakt.

En tegelijkertijd gaan we de eerste jaren
ook weer stapjes zetten,
waarvan ik denk dat er meer mensen
naar het bos toe zullen komen.

Wij gaan hier een drietal
bossferen proberen te maken.

De eerste bossfeer is wild bos,
dat betekent dat de natuur voorrang heeft,
de mens is te gast.

Aan de andere kant van het spectrum
hebben we het parkbos,
waar echt de mens centraal staat
en zijn beleven.

We willen de mensen accomoderen
om daarin zeg maar
te sporten, te spelen, te komen picknicken,
om zo het bos op die manier
als recreant te kunnen beleven.
en daar tussenin een hele mooie
vorm van puur bos,
en daar staat het bos opzich
als bos wel centraal,
maar de mens hebben we daar in meegenomen
omdat die het bos echt moeten gaan beleven.

Dat betekent dat je met de soortensamenstelling
rekening houdt,

dat het in de herfst prachtig kleurt,
en dat je in het voorjaar mooie bloeiers hebt.

Één van de redenen voor de gemeente om dit ook echt te willen
is het feit dat,
de stad zich langzaam
sluit om het bos.

Waar je ook woont in de nieuwe stad,
je hebt altijd een gemakkelijke verbinding
niet alleen het bos in, maar ook de mogelijkheid
om van het hele bos te genieten.

1400 hectare Almere Hout,
het is echt gigantisch groot.

We gaan ook zoals benoemd bosiconen maken,
en ééntje ben ik persoonlijk eigenlijk
gewoon verliefd op geworden,
maar toch,
je weet nooit zeker of dit er dan ook echt komt.

Ik weet niet of jullie het goed kunnen zien,
maar het is een boomkronenpad.

Dat is eigenlijk een hangend pad,
langs de boomkronen.

Op het moment dat je zo een icoon ziet,
moet je gelijk weten.. dat is Almeerderhout!

We zijn hier in het Almeerderhout: een bosgebied van 1400 ha groot – van Staatsbosbeheer.

Aan de grens van Almere.

En eigenlijk staan we hier precies op de grens met de nieuwbouw van Oosterwold.

En het bos wat hier al eigenlijk al 30 – 35 jaar ligt, krijgt allerlei nieuwe buren.

Met nieuwe wensen en die willen we ook een plek geven in het bos.

Waar we hier nu aankomen is een boskamer in het Almeerderhout.

Deze plek is fantastisch want we hebben hier ook de bosdialogen gehad.

We hebben bewoners en ondernemers uit de omgeving uitgenodigd om mee te denken over het stadsbos van de toekomst.

Wat is hun droom?

Wat zou je hier moeten doen in het bos?

De natuur die geeft ons al twee hele belangrijke redenen waarom wij moeten gaan ingrijpen.

Enerzijds hebben we te maken met een bosvakken zoals populier die echt aan het einde van hun omloop zijn.

Dus die zijn aan het einde van van hun levenscyclus.

Daarnaast hebben we te maken met essentaksterfte.

Essentaksterfte is een schimmelaantasting die de essen letterlijk bij bosjes laat omvallen.

De toekomst voor dit bos is een klimaatbestendig bos.

Dat houdt in dat het dus klaar is voor het komend klimaat.

Maar de opgave is natuurlijk veel breder.

Er zijn ontzettend veel kansen op dit moment en die willen we eigenlijk zoveel mogelijk proberen te benutten.

Een aantal voorbeelden daarvan zijn dat we ruimte maken voor participatie in bos.

Dus dat we omwonenden de ruimte geven om met ons mee te denken over beheer vraagstukken.

Eigen stukjes bos beheren.

Dat we bezig gaan met kleinschalig beheer.

Wat dat concreet inhoudt is dat bij onze faciliteiten in de bossen ook moeten gaan klaarmaken voor de toekomst.

Met het Almeerderhout willen wij het stadsbos maken van Almere. 

De groene tegenhanger van het Weerwater.

Centraal gelegen en voor iedereen bereikbaar.

En met iedereen bedoel ik niet alleen de mensen die eraan wonen maar ook de bezoekers van de regio.

Ook voor de dieren in het bos en de planten natuurlijk.

LOLA Architects heeft drie deelprojecten, eigenlijk onderscheiden.

Het zijn drie ingrediënten die invulling geven aan de ambitie die we met elkaar uit hebben gesproken.

En dat zijn: het bos circuit; de bosiconen en bossferen.

Het boscircuit is eigenlijk een doorgaande, aaneengesloten track die door alle bosdelen heenloopt,

en dus de verschillende onderdelen verbindt.

Elke woonwijk krijgt zo een adres aan dat circuit.

Daarnaast de bosiconen.

Bosiconen

Daarmee gaan we het Almeerderhout op de kaart zetten.

Niet alleen voor de stad, maar ook voor de regio.

Dat zijn attractieve elementen, voorzieningen die langs die track

worden geplaatst en zo een rondje door het Almeerderhout aantrekkelijk maken.

En als derde: de bossferen.

Er worden drie bossferen onderscheiden:
het wild bos; het puurbos en het parkbos.  

Elke bossfeer heeft een eigen identiteit en eigen uitstraling en eigen gebruik en eigen beheer.